ضرب المثل «آش را با جاش بردن» کنایه از آدم طمع کاری است که علاوه بر آش، به کاسه آن نیز نظر دارد. یعنی کسی که انتظار بی‌مورد و بیش از حق خود دارد.
این ضرب المثل از آنجایی آمده است که در گذشته، مردم آش را در ظرف‌های بزرگ و سنگینی به نام «آشدان» می‌پختند. اگر کسی به جای خوردن آش، ظرف آشدان را هم می‌برد، نشان می‌داد که بسیار طمعکار و زیاده‌خواه است.
این ضرب المثل امروزه نیز کاربرد دارد و برای بیان طمع و پرتوقعی کسی استفاده می‌شود. مثلاً اگر کسی به کسی کمک کند و آن فرد در عوض انتظار داشته باشد که کمک کننده به او هدیه یا پاداشی بدهد، می‌توان گفت که «آش را با جاش برده است».
در اینجا چند مثال از کاربرد این ضرب المثل آورده شده است:
- «این مدیر آش را با جاش برده. با چندرغاز حقوق، از کارمندانش اضافه کاری هم می‌گیره!»
- «این کارمند آش را با جاش برده. با حقوق بالا، هنوز هم از دیگران رشوه می‌گیره!»
- «این سیاستمدار آش را با جاش برده. با قدرتی که داره، هنوز هم به دنبال پول و مقام بیشتره!»
- «این بازیکن فوتبال آش را با جاش برده. با قرارداد میلیاردی، هنوز هم از باشگاه پول بیشتری می‌خواد!»
در این مثال ها، هر یک از افراد گفته شده نه تنها انتظاری که از آنها می‌رود را برآورده نمی‌کنند بلکه توقع بیشتر و بیجا نیز دارند. در واقع، این ضرب المثل برای بیان طمع و پرتوقعی کسی استفاده می‌شود که انتظار بی‌مورد و بیش از حق خود دارد.
امیدواریم این توضیحات برای شما مفید بوده باشد.
